Ey! hüzün þehrinin yolcusu Baþýný öne eðmiþ Çiðdem çiçeði misali Bir gece uyanýrsan þayet Soðuk þehir yalnýzlýðýnda ki Acýya kedere ram olmuþ Kesret içinde yok olan kalbimin Kurumuþ yapraklarý, Bir bir düþerken topraða Sönük satýrlarýmý sulayan Ýçimdeki ýrmaklar kurumadan Bir þey yap ki; Onun adý ’Ýyilik’ olsun...
H.ARSLAN (05.01.2023)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.