Irmaklar çoktan akmýýþ serserice sularýný Diyarlarda gezine durun ey ýrmaklar Benim ýrmaðým gözyaþlarým ve sevgim derken Ve de aptalca uyanýþým sonsuzluða göçtü o an Sarhoþ gecelerimde aðýr oldum seni düþünürdüm hep Senin sadakatinde yangýnlar, girdaplarýnda sessizce küllenirdi Sana doðru geliyor iken yýpranýþým baþýma vururdu Sel olurdun gözlerimin önünde, ýramaklar gibi akýp giderdin Sonsuzluk olur, güneþ gibi doðardým bir kýrmzý gül misali Balýklar karaya vururdu, durgun sahillerde aðlardým Ýçlenirdim akýp geçen yüreðimdeki ýrmaklara Derin duygularým üstüne yoðunlaþýr, sabýrsýzca Ve sonsuzluðum olurdun ýrmaklar gibi Sana koþar akardým deliler gibi... Kelimeler yetmez ki duygularýma Yetmez ki ýrmaklar gibi aksýn sana Sana göçüyom ýrmak gibi Sonsuza kadar denizimi buluncaya dek... Sosyal Medyada Paylaşın:
rıdvan doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.