SEN GELDİN ...

Sonra sen geldin...
Mevsimlerin dörtten fazla olduðunu öðrendim.
Günleri saymayý öðrendim, ellerini tutmak için.
Þarkýlara takýlý kalmayý, insanlara dikkat etmeyip, ilk önce seni, sonra seni, en son olarak da yine seni düþünmeyi öðrendim.
Bakýþlarýnýn fotoðrafýný çekmeyi, sonra o fotoðrafý içime ASmayý öðrendim.
Sonra sen geldin;
Gelmenin bir insan için ne demek olduðunu da öðrendim.
Sonra seni düþünürek kurduðum hayallerin konuþtuðunu duydum.
Bir þehrin, bir insan tarafýndan ne kadar güzelleþebileceðini senin yanýnda öðrendim.
Dünyanýn yarýsýnýn yanaklarýna sýðdýðýný gördüm, sen gülünce...
Masa da unuttuðum bir hýrkayý ne kadar önemsediðimi fark ettim, sana sarýlýp sen koktu diye.
Onun üstünde kokun olduðunu hatýrlayýnca, senin için dünyanýn en hýzlý adýmlarýný attýðýmý da öðrendim...
Sonra sen geldin iþte;
Geçmiþte yaþadýðým her þeyi unutmak istediðimi fark ettim,
Sýrf kalbim gibi aklýmda ’SEN’ ol diye.
Ellerimin Ýlk defa terleyiþini öðrendim, ellerini sýmsýký tuttuðumda .
Yanýnda, hatta ve hatta baktýðýn bir insaný özlemenin ne demek olduðunu seninle öðrendim.
Sonra sen geldin;
Göðsünde uyuyup, kokunu içime çekip seninle birleþmenin verdiði mutluluðu öðrendim...
Sonra sen geldin iþte ;
YaþanýlASý en güzel duygularýn seninle var olduðunu öðrendim..
Sonra sen geldin;
Ýyi ki geldin gün’eþim...


Sosyal Medyada Paylaşın: