MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Nişan Taşı!
Abbas DURAK

Nişan Taşı!


Geçen gün,
Kapýdan içeri girdi,
Ýlham diye bir güzel Peri.
Selamsýz, sabahsýz tutuþturdu elime,
Kýrýk bir kara kalemi.
- ‘’Ýþim çok bekletme beni,
-Ne beklersin?!
- Haydi! Haydi! Hemen yaz!, alel acele bir pusula! ’’ dedi.
- Sonra çýkýp gitti, gerisin geri…

Ýçten içe hayýflandým kendimce;

’’Vay! Sen misin? Benden pusula isteyen...’’ diye..
Olan gücümü toplayýp,
Elimde vücut bulmuþ,
Kýrýk kara kaleme doðru,
Eðildim hafifçe.
Duyulur, duyulmaz sesimle,
Söylendim kendi kendime;
‘’Yaz! Arzuhâlci hâllerimi..
Hal, vaziyet aynen böyledir, böyle!’’ diye…

’’YAZ! ARZUHALCÝ; HALLARIM AYNEN BÖYLE BÝLÝNE!’’


NÝÞAN TAÞI!

Hal bilmezlik,
Yol bilmezlik,
Belki de
Çaresizlik.

Umut ettim,
Çocukça.
Her þey,
Güzelleþir,
Düzelir
Diye.

Umutlarým,
Ümitlerim;
Deðirmen taþý misali,
Ben saða çevirdikçe
O sola çevrildi.

Düþtüm bir gaflete…

Dil bilmez dilim,
Dilbaz oldu.
Küfür bilmez idi
Küfürbaz oldu.

Evvelce anýlýrdým;
Mahzun,
Mazlum,..
Biridir,
Diye.

Þimdiler de
Sorsan
Ayný
Ahaliye;

O!
Münkir,
Münafýk,
Küfürbaz,
Nerde?
Diye...

Olmuþum
Ýþaret!

Kaþa,
Göze,
Ele,
Dile,...

Niþan taþýdýr!
Diye.’’


Abbas DURAK(10.06.2016)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.