Sen bir badem çiçeði gibi gülerdin kuma gamzeni çizerdi rüzgar bütün haylaz yýldýzlarý sana benzetirdim tevil düþlemlerimin ardýndan apansýz ateþten bir makasla kesildi zamanýn hafýzasý
Susmak bir ölme þeklidir unutmak kesin ölüm ya da þöyle tabir edeyim beyaz ellerindeki lal’ý dokunmak gibi bir perdeye yaranýn bir sonraki ahý sýzan her geceye nazýr bir boðulma þekli mesela susuz sultan’i yegahýn Sonra nasýl sen anne sýzýlý kaldýysan bir ömür’ bir ömür senin lavýnla sýzlanan gece þiarýydým
Bir kalbin rehin kalmasýdýr yarýsý ölmüþ rüyanýn içinde geçen son bakýþ ateþin içinden geçen çocuk kirpiði gibi kesindi yanma ihtimalim
Sonra durup durup beynimi kemiren kurdun kuþun vesaire yaðmurun rüzgarýn topraðýn yýlan çiyan karýncanýn bütün masal tanrýlarýnýn üzerine yemin olsun ki bütün þiirler’im sendin...
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.