ŞEHİR UYANDI!

" KARA KAFA "

Ey Utu!
Ülkenin çobaný,
Kara-kafalý halklarýn babasý...

Baþýný anasý Ningal’in göðsüne doðru uzatmýþ,
Uyuklayýp gidiyor Utu!
Sen yataðýn zaman, insanlar da yatar.

Gün aðarýrken, ufuk çizgisi yarýlýrken,
Utu ganunu’sundan çýkarken,
Ey yiðit Utu!
Sen kalktýðýn zaman, insanlar da kalkar.

Bir þehir ayaða kalkar!
iþte “göðün ve yerin kemiði,” kent,
iþte Nippur,
iþte tanrýlarýn kurduðu þehir
iþte “gönülden duvar,” kent, ...
Ýþte Idsalla, onun duru ýrmaðý,
Ýþte Karkurunna, onun rýhtýmý,
Ýþte Karasarra, kayýklarýn durduðu rýhtýmý,
iþte Pulal, onun güzel suyunun, kaynaðý,
iþte Idnunbirdu, onun arý kanalý,
Ýþte Enlil, onun delikanlýsý,
Ýþte Ninlil, onun genç kýzý,
iþte Nunbarþegunu, onun ihtiyar kadýný.

Enlil’e ulak salýndý
Utu uyandý diye
Þimdi Ýnsanlýðýn beþiði kentte uyanýr.

^^_^^

(( 152 dizelik metinden oluþan HOÞ MÝT’inin (1.) bölümüdür. Kaynaklarda "ENLÝL ÝLE NÝNLÝL: NANNA’NIN DÖLLENMESÝ" þiiri olarak adlandýrýlýr. Burada parçalara ayrýlmýþtýr. ))

Yeniden Uyarlayan;
M. C. ( Arkeolog )
Sosyal Medyada Paylaşın: