Taksim anýtýndaydý randevumuz Saat; tam on dört otuz da Ah! Kalbimde; o çýlgýn çarpýntý Kar son dansýný yapýyordu Lapa lapa inerken kaldýrýmlara
Gözlerim beyoðlu tramvayýnda Sýcak simitle bir bardak çayý; birlikte yudumlamaksa; hayalimde
Atkýma sarýp buðuda ýsýtýrken ellerimi Ansýzýn dikiliþin yok mu karþýmda Bakýþlar sarmaþ dolaþ, gözlerimizse nemli Boðazýmýza dizilen her sözcük, dopdolu ve özlemli
Ýstiklalde zemheri soðuðu Þair çýkmazý sokaðýnda bir kahvehane Ýnsanlarý mütevazi; çayý ise demli, Ve yýllar sonra, bir gün, bizim di.
Ýste böyle her gece, bu rüya bende; kýdemli.
Aliye UYANIK/BOZOK KIZI 21.01.2020 Çanakkale /Geyikli
Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.