Þu gönül bahçemde salýnan güzel Niye terk eyledin, sen buralarý Nasýl sevdim seni, ebet ve ezel Henüz geç olmadan sar yaralarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Gülünce yanakta, güller açardý Siyah zülüflerin, koku saçardý Senin bu sevdiðin, candan geçerdi Diyorsun ki bana, giy karalarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Özlemi yýllardýr, çok fena tattý Cemalin inan ki, gözümde tüttü Sanma ki bu yürek, bunu hak etti Duyulur uzaktan, “gel” naralarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Sevdim diye, dizlerinde yattým ben Sen gidince tükendim de bittim ben Gülen gözlerinde aþký tatým ben Yaklaþtýr açýlan, þu aralarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Damla olmalýydým gözün yaþýnda Hep ben olmalýydým hayal düþünde Sen nereye gitsen, ben de peþinde Dolaþtým, Aþkabat, buharalarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Birlikte gezdiðim þimdi bu yerde Ortak olur bülbül, yaþanan derde Kýzýl gül aðlýyor, her gün seherde En güzel akþamýn, met sýralarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Cemrelerden sonra, yükselir buhar Alevlenir birden, gönülde bu hâr Lüzumsuz yeniden, gelince bahar Yanmalý yeniden, aþk çýralarý Niye terk eyledin, sen buralarý
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.