Boş ver
Cehennem
Her sabah uyanýp
Hayatta çektiðiniz acýnýn anlamlý olduðuna inanmaktýr demiþim, ne yazýk ki hâlâ diyorum.
Masal bu ya,
Tutkulu olmalýydý bu pencereler, bu duvar, bu sesimin eskittiði halý.
Çeþmelerden akan su söndürmeliydi , soðutmalýydý hasretin meþalesini
Ýþveli bir gülücük olmalýydý dudaðýmýn kenarýnda sen aklýma gelince
Kadýn kokmalýydý saçlarým ve tenim,kötürüm olmamalýydý hiç bir hisse.
Uyandým,
Varlýk , yokluðun karnýnda ölü
Zehirliyor habersiz
Belki de sus sokulmuþ koynuma
Sökülmüþ ayýn yýrtýðýndan sýzýyor içime
Ýçim tufan çoðu vaktinde bu þehrin
Bu þehir , beni sýrlarýn ardýndan izleyen
Dokunmadan önce ömrüme
Yaþlýyken hep bir yaným , ölümsüzken beni seçen bakýþlar,
Adým adým sürülmüþüm
Tanýþmak istemediðim kadar çok sese, kalabalýk sessizliðe
Ve güçsüz cümlelerle
Rutubetli yüzlere anlatmak istemiþim
Sesim, kýrýk plaklarýn arasýna sýkýþmýþ, boðuk, titrek
....
...
.
Susturuyorum.
------Desem ki ;Eskimiþ kitaplar gibi içim, sayfalarý çevirdikce Daðýlýyorum
Bildiðini bilmediklerinin koynunda uyutan fikrim , sokulma
------Demek ki, hep zamansýz ve geç geldiysem kapýna, yaþlý ve çirkinse gözleri bahçemin
Kör bir kuytu sarmýþken ruhumu
Belki de ondandýr her defasýnda kapýyý açmayýþýn canýma.
......
....
...
Duydum.
Say ki, yokum.
Boþvermiþler ülkesinin, boþverilmiþ hükümdarý ruhum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.