Gendisini horuz sanýp ötemiþ, Gidip gidip küllüklede yatamýþ, Zabah zabah kel tavýða çatamýþ, Ne olcekse þindi hali deyola. ...............Ýhsan ÞOLA
Biz demesekde bize, horoz diyolla Yeþil siyah diye, pek biliyolla Gardeþ þehir olup, dost oluyolla Sen de gararýný, verde öle gel...........Aþýk LÜZUMSUZ
Diyola; ýsýcak donduruveri, Kim ne derse hemen gandýrýveri, Guccücük çocukla sindiriveri, Eyice dutulmuþ dili deyola. ...................Ýhsan ÞOLA
Çocukmuyum Þola öle dönecek Gorkudan bi yere, gaçýp sinecek Senmiyim ben, bir köþeye çönecek Keleksin accýcýk, erde öle gel...........Aþýk LÜZUMSUZ
Gene dayak yemiþ suratý asýk, Yüzü cýzýk cýzýk elleri kesik, Soluðu çýkmeyo sesi de gýsýk, Bitivemiþ gari pili deyola. ......................Ýhsan ÞOLA
Seceremiz temiz, dayak ne ayak Sana ben mahzen de, çok yaptým kýyak Boþa ötüyorsun sen cýyak cýyak Beni meydanlarda, görde öle gel...........Aþýk LÜZUMSUZ
ÞOLA selam etti bak gucak gucak, Dostluk ateþiynen yanacak ocak, Gadeþliðe doðru sonsuz olacak, Eðrilip gývrýlmaz yolu deyola. ................Ýhsan ÞOLA
Lüzumsuz, Þola’yla, dosttur, kardeþtir Gül atar gülerek, sanmayýn taþtýr Maksat bir tebessüm, gerisi boþtur Postunu dostluða, serde öle gel...........Aþýk LÜZUMSUZ
Ýhsan ÞOLA-Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.