YIKILASI ZALİM GURBET
Yýkýlasý zalim gurbet,
Ne ben, ben kalabildim sende.
Ne de sen sen olabildin benle
Anlamadýk birbirimizi yýllar geçti de
Alnýmýn terini görmedin,
Emeðin kýymetini bilmedin,
Sadakatten hiç bahsetme;
Zengini daha zengin ettin.
Uçaðý, yatý,
Yarýþmaya atý,
Mercedes i villalarý,
Var mý baþka sevdalarý?
Tuvaletine arabasýyla gider,
Vay yavrum kýlýma sý rahatsýz eder.
Elli adým yürüdün mü diye sorsanýz,
Ne iþleri bahane eder.
Trabzon dan getirtiyor çöreði,
Adýyaman da yaptýrýrmýþ böreði,
Ete ne düzenler verdirir;
Ukala birde dalga geçer,
Fakirin hakký diye yemez ekmeði.
Topraðýndan koparamam anamý,
Bir o anlýyor içimdeki sevdamý,.
Düþün peþime diyorum ya,
Kýzým oðlum beðenmiyor vataný.
Ekmeðini yedim, suyundan içtim,
Nankörlük ediyorum sanma.
Sende, elli yýllýk emeðim var amma,
Hala Çorumlu diyorlar bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.