âh Leyla: hayatın resmi
yazdýklarýný yaþamayan,
hayatý boyunca hiç savaþmadýðý halde,
savaþmýþ gibi yazan þair;
yalancý mýdýr? söyle sûfî…
bu bir þiir deðildir; hayatýn þiiridir.
var mý yazmaya cesaret edebilecek olan?
veya gerçekten þair olan?…
þiir dediðin nedir ki sûfî?
ne büyük keramet üç mýsra yazmak!
senden iyisi yok,
senden büyüðü yok
boþver bütün bunlarý!..
“iþte sana hayatýn resmi…”
ister bakýn avun,
ister bakýn dövün…
nereye baksan bir kerâmet ilâhî,
nicedir sabah olmuyor…
çocukluk düþlerimi terkederken,
ergenlik düþlerime…
beklediðim leylâ nicedir gelmiyor!…
yalaným diyor;
// dünya gibi…
ama ben; dünyayý da seviyorum…
bütün yalanlarýnla leylâ sen;
leylâya giden yoldun belki de,
// âh sen…
ne kadar yalansýn,
ve ne kadar doðrusun…
iþte hayatýn fotoðrafý,
neresinden bakarsanýz bakýn,
elde kalan tek þey;
// hüzün ve gözyaþý…
ister gel, ister gelme,
ister vur, ister vurul,
ister öl, ister ölme,
// leylâ deðil misin;
âh Lâ
ve âh
LeyL-â..
gidersen eðer,
bir fotoðraf da senin için koyarým;
hayatýn gözbebeklerinin içine bakan…
ne bir savaþta yenilmiþ,
ne ölmüþ,
ne de öldürülmüþ…
“sen ölümsüzlük nedir, bilir misin?”
hiç birþey’i yazacakken ‘herþeyi’ yazdým,
‘herþeyi’ yazacakken, ‘hiç bir þey’i yazdým…
sen ‘hiç’ nedir bilir misin Leylâ,
gündüzler Leylî bir kör karanlýða terkederken kendini,
her þeyini bir leylâ uðruna tükettin mi,
söyle LeyLâ,
LeyL vakti!
“iþte sana hayatýn resmi” Leylâ;
ister bakýn avun,
ister bakýn dövün…
“âh Leylâ
sen ölmek nedir ne bilirsin?
hiç yaþamadýn ki…”
“iþte sana hayatýn resmi”
ve resme iliþtirilmiþ;
en az resim kadar aðýr birkaç sitemkâr söz…
kendini med-cezîr’lere kurban etmemiþ;
ne bâkire bir kadýndýr,
ne bâkir bir erkek,
“adam’dýr sözlerim, âdeme yakýþan…”
“iþte sana hayatýn resmi” Leylâ
bir o kadar yaþanmýþ…
“ne olur ölmem!”…
yaþanmamýþ bir aþk kadar yalan deðildir,
bildiðin bütün yalanlar.
aþktýr ki;
ya yaþarsýn, ölmek için…
ya ölürsün, yaþamak için…
gerisi vesâiredir…
“âh mine’l aþk!…”
iþte sana hayatýn resmi
iþte sana hayatýn resmi
iþte sana hayatýn resmi…
þiir ve fotoðraf: mustafa nazif duran
(fotoðraf, suriye, dead city (ölü þehir), öz çekim)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.