SENDE KALSIN

Gözlerinden aldýðým enerjiyle yaþadým.
Tam on yýldýr senin için herkesle savaþtým.
Ailemi dostlarýmý geriye aldým ama,
Sen gittin ve gelmedin, þimdi artýk yalnýzým.
Kadehler de boþaldý. Þerefine içerdim.
O da kalmadý sende, yüzün öyle güler mi ?
Doðma büyüme dertliyim, yüzüm aydýnlanmadý.
Karanlýða alýþtým, gündüz bana bakmadý.
Hayat boþ bir kumarmýþ, kaybettim ben herþeyi.
Acýmasý olmadý aldý elimden seni.
Suçlu yine sen deðil bana göre hayattý.
Yine kalbim beni bir kere daha yanýlttý.
Bir dokunsan aðlarým, öyle dolu bu içim.
Gerçi bana müstehak ben yanlýþý seçmiþim.
Kapalý bir kutuyum, kilidi sende kaldý.
Ömrüm, sonunda ölümle süslenen masaldý.
Kaybolan hislerimi geri getirmek zor mu ?
Bir çýkmaza girmiþim bilinmeyen bir yoldu.
Umrunda deðildim belki hiçbir zaman ama,
Ömrüm senin yoluna kurban diye koyuldu.
Kanlar akar gözümden yaþlar tükendi artýk.
Uykularým yok oldu rüyalarla karýþýk.
Hayaller görüyorum içinde sen de varsýn.
Sana verdiðim ömrün üstü de sende kalsýn.
Þimdi gelsen ne yazar, kýzgýnken sana artýk.
Kurumuþ bir derede yüzmek kadar salaklýk.
Azrail bile geldi sen gelmedin harbiden.
Kalbimin katilisin mahrum kaldým sevgiden.
Sonu gelmiþ oyunun kaybedeni ben oldum
Sen baþkasýna bakarken ben sana vuruldum.
Vurulan kaybedermiþ ben de kaybettim iþte.
Son kalan umudumu býraktým bu þiire.


Erdem SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın: