MARTILAR UYURKEN (11)
’Çöl gecelerini bilir misin?
O rüzgarýn gezinmediði saatleri,
Kum taneleri uykudayken hani
Karanlýðýný ay yýrtar ya,
Sen ayýn gölgesini ardýna katar ve yürürsün...
Ayaklarýn kuma sürter,
Sessizliðin uykusunu böler ya,
Bir de yüreðin de taþýmak zorunda olduðun biri vardýr.
Susamýþsýn, hava sýcak, için kavruluyor,
Ve sýrtýnda çaresizliðin yýrtýlmýþ hali,
Bir den dizlerinin üstüne çökertir,
Kumlara sarýlýr kendinden geçersin,
Ýþte þu an o haldeyim kuzen.’
Baver kuzeninin bakýþlarý arasýnda kýsa ve küçük adýmlarla,
Titremekten alý koyamadýðý yüreði ile,
Gülizar’ýn bir kaç adým arkasýn da dizlerinin üstüne çöktü.
Týpký çöl geceleri gibiydi ikisi de-yorgun ve bitkin!
Gülizar; Baver’in arkasýnda olduðundan habersiz,
Avuçlarýnda uyuklayan yavru bir martýnýn baþýný okþamaktaydý.
Saatler þafaðýn belirmesine yakýn bir vakti gösteriyordu
Karanlýk gölgesini usul usul çekiyordu artýk
Birazdan gün uyanacaktý yeniden
Gülizar gecenin son deminde
Ýçinde biriken þu sözleri mýrýldanmaya baþladý.
’Biliyor musun, sen benim,
Düþünü kurguðum en güzel þeysin.’
Baver Gülizar’ýn dudaklarýndan dökülen bu sözcükleri,
Ýþitir iþitmez unutulmadýðýný anladý.
Ve ardýndan gözleri bir burhan niteliðin de dolu verdi.
An ve an içine dolan heyecan artýyordu genç adamýn,
Daha fazla tutamazdý içindekileri.
Ve Baver yýllardýr hasretle yaþattýðý,
Hayallerinde inþa ettiði, acý dolu, özlem dolu kadýna,
’ey þehrim! þehr-i Gülizar...’ dedi bir den
Gülizar gözlerini ummana dikerek duraksadý,
Baver sözlerine devam ediyordu.
’seni buldum...
Güneþi ve yaðmuru bölüþeceðimiz yarýnýmýn kadýnýný buldum" dedi.
Gülizar bir kuðu gibi usulca baþýný çevirdi sevdiði adama
Yeniden göz göze idiler
Yýllarýn biriktirdiði acýlarý
Ateþe dayanamayýp eriyen çelik misali
Eridiðine þahitlik eden iki dost
Bu tarihi kavuþmanýn sevincini göz yaþlarý arasýnda seyrediyorlardý
Kasvetli gece bir sevda ile aydýnlanýyordu
Gün uyanmak için sabýrsýzlanýyor
Yýldýzlar kavuþmanýn hasretiyle hasetleniyordu artýk
Gülizar kocaman bir þaþkýnlýðýn ardýndan
Pul pul olan o sýcak göz yaþlarýndan þikayetçi bir tavýrla
Merhamet dolu ellerinin arasýndaki
Uyuklayan yavru martýyý Baver’ýn avuçlarýna býrakýp
Genç adamýn ellerini avuçlarýna aldý
Ve ardýndan gözlerini Baver’in gözlerine dokunurcasýna dikti
Gülizarýn dudaklarý titriyordu
Bir yaprak gibiydiler
Yok yok bir gelinciði andýrýyordu
Seven bu kadýn;
"sen hiç avuçlarýna yalnýzlýk biriktirdin mi yokluðum da
Þöyle usul usul, damla damla
Yani terk edilmiþlik filan deðil de
Böyle kalabalýðýn içinde bir baþýna kalmak gibi?" diye sordu.
Genç adam yýkýk ve periþan,
Bir insanýn sevdiði insana,
Söz söyleye bilmenin de, bir hasret olduðunu fark ediyordu yeniden.
Bu acý dolu kadýna ne söyleye bilirdiki onca yýldan sonra,
Dil susmalýydý, yalnýzca gözler bakýþmalý,
Ve sýký sýkýya hiç ayrýlmamacasýna sarýlmalýydý sevdalýlar.
Baver þu sözler ile karþýlýk verebildi anca
"sevgine hasret yaþamýþ bir adamým ben.
Fakat þehr’i Gülizar’ým,
Sana olan sevgimi hasrette býrakmadým,
Bir an olsun sevmekten yorulmadým.
Hayalini kurduðum gözlerine þiirler yazdým,
Kalbinden öpüp,
Ruhuna sarýldým da yattým her gece.
Koca yýllarý, sen yoktun ama seninle yaþadým,
Hepsi bu. "
Gülizar ellerini avuçlarýnda tuttuðu Baver’in ellerinden öpüyordu.
Baver saçlarýnýn kokusunu çekiyordu içine,
Koca bir þehri koklar gibi.
Ve ardýndan
"haydi þehr’i Gülizar
Kalk giyoruz bizi bizden alan bu þehirden"
"nereye gidiyoruz sevdamýn örtüsü"
"güney doðuya
Pivok çiçeklerinin doðduðu þehre
Herhangi bir daðýn eteklerin de türkümüzün dumanýný tüttürmeye"
(11. Bölüm) (1.kýsým sonu)
Devam edecektir
Ferit karasu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.