Ýstanbul’da bir duvar yaslamýþ sýrtýný duvara güzin, porsuk yüzüyle güzel çingene.
bir yandan çiçek ayýklýyor, bana bakýyor diðer gözüyle.
iþ bu kadarla bitse,
biz geçiyoruz seninle güzin saklýyor gözlerini karanfillere.
kapýsý var, pencerisi yok bakmaz kimselere, onun da sýzýsý var içerisin de ben, seni sevdim diye.
tanýrým güzini iyi kýzdýr güzel çingene, bilirim o bakýþlarý saldýrma eylemidir gizlice kýzar bana istemese de! sevemedim onu diye.
Ýstanbul’da bir duvar taþ sökülü diplerinde, güzin yaslanmýþ duvara yine güzel çingene.
üstelik çiçekte yok ellerinde, eskiden çiçek tutan elleriyle bir çocuk saklýyordu göðsün de dönüp baktý sessizce tanýrým o bakýþlarý kýzmýyordu güzin, üzülmüþtü sadece!
üzülme güzin, bende sevmiþtim seni ama gizlice!
Sosyal Medyada Paylaşın:
siir'mania Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.