Harlandı deli gönül
Gecenin karanlýðýnda yanlýnýzlýklar pususuna düþürdün.
Sigaramýn ateþi harlanýrken,
Sinene koþan rüzgar savurdu kullerimi.
Çoban ateþi kýzýlýðýnda yandý yürek yanlýzlýklara,
Bir sokak lambasý ýþýðý kadar titrek ve yanlýz...
Ve...
Sensiz geçen bir akþamda karanlýða karþý asi..
Pir sultan misali adaletsizlik karþýsýnda dik ve kavgacý yanýmla özledim.
Sanmaki teslim olurum.
Sanmaki sevmekten vazgeçerim Can!
Sen! Yeni güne dalgalandýrdýðým kavgamýn bayraðýsýn.
Sýrtýmý dayadýðým hamak deðil,
Tahta beþiklerde salanan çocuk misali anne ninnisi ile büyüdüm sanma...
Mor daðlarýnda sarý çiçekler, gelinciklerin katledildiði topraklarda baþak verdim sevgine.
Can!
Yedi tepeli þehrin kör sokaklarýnda sen yürürken düþüne, adresiz...
Yusuf misali dipsiz kuyularda büyüdü sevdam güne.
Sahilinde martýlar çýðlýk atarken,
Kumsalýna koþan dalgalara sordum seni "nerde?" diye..
Tenim titrerken sensizliðe,
umudum Ferhat misali daðlarýna "hu" etti bu þehrin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.