Ne karanlýk daðlar yol verir...Ne aydýnlýk evler! Ne hisler korelir, ne de biter çileler. Dost ararsýn deva bulmak için dertlerine... Oysa hepsi çekilir birer ikiþer sineye! Sen de vuslat çekersin çaresiz bekleyiþinle...
Yüzlerini görünce sarýlýrsýn sevinçle, Unutursun sitemi, dinlersin dertlerini! Kendini unutursun, yaþarsýn kederlerini... O an sanarsin ki sevgileri geçer aile fertlerini. Aranýp sorulmayýnca anlarsýn deðerini!
Kýrgýn gönlün içten aðlar, Kimse bilmez hislerini... Köpürsen de deli dalga gibi, Kýyýya vurur dönersin yine geri... Sanki niye boþvermezsin sen de herkesi...HERKES GÝBÝ ! Sosyal Medyada Paylaşın:
Esin Celik Karayeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.