Sarpa Saran Yaşamın Gelgitleri

Umutlarýn gölgesinde
Yaþamadýk mý biz bu hayatý.

Her attýðýmýz adým,
Yorgun ayaklarýmýzýn,
Kýzgýn topraklarda býraktýðý ayak izleriydi.

Yarýnlara dair,
Belirginsizlik oluþurken içimizde,
Önümüzdeki upuzun yolu,
Ýç çekiþlerimizle yarýlamýþtýk bile.

Ne sen bana,
Ne ben sana,
Bir yudum ab-ý hayat suyu olamadýk,
Yüreklerimizde çölleþmeye yüz tutmuþ topraklara,
Yaðmurlar yaðdýramadýk.

Soldu umut çiçeklerimiz,
Günden güne kurudu
Vazgeçiþlerimizle,
Filizlenen umutlarýmýz.

Sonsuz bir hüzünle,
Yolumuza devam ettik,
Sarpa saran yaþamýn gelgitleri içinde.

Ne göðün mavisini görebildik,
Ne yerin yeþilini.

Ne sabretmesini bilebildik,
Ne de þükretmesini.

Mutlu ol,
Mutlu yaþa derken bile,
Çaresizdik.

Halide Köksal
2 /Þubat /2015
Sosyal Medyada Paylaşın: