At gözlüðü takan sadece önünü görür, Saða sola bakmaz baktýðý yolda yürür.
Doðrularý görecek ve bulacak aklýn var, Ýstediðin yöne uzanacak kolun dalýn var.
Niçin insanlarýn çoðu takar at gözlüðü, Ne olur gerçekleri gör; çýkar, at gözlüðü.
Senin aklýn var at gözlüðüne ihtiyacýn yok, Kimseye muhtaç deðilsin karnýn ise tok.
At gözlüðü takýlý ise at þaþýrmadan koþar, Kendi baþýna deðil süren sayesinde coþar.
Ýradesi olanlara hiç yakýþmaz at gözlüðü, Doðruyu-yanlýþý bilir karýþtýrmaz sözlüðü.
At gözlüðünden takanlar var mý çevrede, Sen kendin ol sürenler olmasýn devrede.
Senin sürülmeye ihtiyacýn yok ki aklýn var, Aþmayý bilirsin etrafýn çevrili olsa da duvar.
Gözlüðü takanlar süren kiþiye baðýmlý olur, Ardýndan çüh çüh der sürer sanma yorulur.
Yolunu at gözlüðü sayesinde rahat görür, Süren kiþi arkada nere derse oraya yürür.
Hiç fark etmez ha yolda bulunan çukurlarý, Süren kiþi yönetir elinde olur atýn yularý.
Yolunu rahat gitmesi için atýn ihtiyacý var, At gözlüðü takýlý olaný rahatça sürer, kovar.
Sen çýkar at gözlüðünü her tarafý rahat gör, Çok þükür iki gözün iyi görüyor deðil ki kör. ………………………………………………………. ………………………………………………………… Ne yulara ne de at gözlüðüne ihtiyacýn var, Biliyorum doðrularý bulacaðýna inancým var.
03.02.2017 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.