aman sýzým vurma beni yerden yere düþtüðümde kalkamayabilirim vurulurum bir taþa baktýðýmda mordur ellerim kan içindeyim gitme tek kaldýðýmda ölebilirim mezar dar sevmeyebilirim
zaman sýzým sorma bana dakika kim ben sadece saniyeyi tanýdým bir onu bildim ânýmda s/akladým saat yokluk arasý beklemenin yarasý bir de salise vardý akrebe yapýþtý yelkovandan gebe kaldý görmedim doðaný
tamam sýzým yeter bu kadar isyan içime doðan da ecüþ bücüþ bir þeydir iki dakikanýn yalnýzlýðý tek olmak gibi tik taðý duyulmayacak kadar sesli kapýlar çarpýnca kendini on ikinin guguðu öterken ne kadar da içli bense; aklana ve saklana yoruldum bu zamanda vurulan kapýlar yüzümeymiþ her defasýnda yüzüm sýzým yüzsüzlüðüm sýrtým bilmedim banaymýþ kapý bir daha kapanmýþ
üstüme giydiðim tafta kefen olacak galiba ölüler yahut kirliler safýnda sahaflarda ararým saat bilmeyen dakika kaldýrýlacak o kadar çok þey var ki rafa büyü kelimesini iki manasýyla ve otranto þatosu’ nu kapladýðým karayla köçekle kilit vurduðum adý olmayan sandýða býraktým aslým belli olmadan açýlmayacak asla
kimse sormasýn bana ne vardý þatonun odalarýnda ya da zamanýn içinden geçip saat çýkan duvarda tek bileceðiniz kapýlarý çarpan serçe vardý ardýndan ayaðýmý kýrdý ben takamadan onun kanadýna kelepçe kapatmadan altýndan bozma bir kafese altýmdan geçti ve üstümden baktým elim yerde
aman sýzým vurma beni yerden yere vazgeçtim suretimi koydum cebime yaþým geçti korktum bir de o saatin kapaðýný kapattý böylece aman sýzým zaman sýzým elimde kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.