’Ahvalinden vazgeçemediðim yorgun Lal-ý düþleri/mi
Hayr’a yor sevgili’.
Mahþeri bir yalnýzlýktý yaþadýðým
Savrulup giden yapraklarýn ardýndan
Topraða düþen yüreðimin her damlasýnda
Kalan yanýmýn çaresizce tükeniþini izliyorum
Var oluþunun aþksýzlýðýna aldanýþým
Kar tanesi misali avuçlarýmdan eriyip gidiþin
Bitimsiz suskunluðuna kifayetsiz kalýþým
Ve gözlerinden avuçlarýma düþen mavimsi düþlerin
Burkulmuþ bir ömrün son demidir bilesin yar
Mahþeri bir yalnýzlýktý yaþadýðým
Eylülde dökülen yapraklar gibi
Kanayan yaralarýmý kurutmak için
Her sabah akþam son satýrlarýna bakarak
Yüreðimin masumiyetini sergiliyorum
Omuzlarýma yüklenen çaresizliðimin yorgunluðunda
Uðruna kaybedilen deðerlerin veryansýnýna aldýrmadan
Ve üstüne hiç bir aþkýn harflerini yüklemeden
Sensiz bütün kelimeleri kurban ettim
Artýk kaderine terk edilmiþ eski bir bina gibiyim
Yýkýk dökük her yaným
Ey topuklarýnýn sesine tutunduðum yar
En amansýz sancýmsýn ömrümün geri kalanýna
Mahþeri bir yalnýzlýktý yaþadýðým,
Þimdi ise mevsimine küsmüþ çiçekler misali
Lal olmuþ aþkýna boynumu bükerek
Hapsediyorum kendimi dört duvarýma
Ve dilimde son bir cümle ile
Bir þarkýnýn iç kanatan duygularýna,
Kýsýk sesimle eþlik ederek
Ben yoruldum hayat
Gelme üstüme...
Ayhan DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.