Kuþkuluyum, birileri bizi örüyor aðýna, paslý çivilerden geçriyor çarmýhýnda firavun faresi kesiyor ipini- Inland Taipan’nýn hep birlikte ölüyoruz
Eski bir meselden emzirilen masal - yüzümüzdeki bulut ve dýþýmýzdaki yansýma kurgularla bölünen gölgelerimizle eksik’ sesimizle maktül’ korkumuzla esir
Hiç bir ruh zaman aþýmýna uðamaz- bu yüzden sondan bir önceki þiirde saklanýr sesimiz savrulan çölde mumyalanýr ýþýklar ve cesetlerimiz öper kerbalada ehlibeyti
Yer çekimli bir uðultudur korkularla donan kanýmýzdaki kromozomlar gen etiðimizde süpürülen artý deðer’ anti x -evrimleþen insanmýþ meðer
Herþey hiç bir þey içinse’ ateþin suyun topraðýn molukülünde ben kendi kendime konuþunca suç oluyorum anlayana okunur her bir cümle
Her asýr kesik bulmuþlar avuçlarýma yazýlan öykülerimi fosillere gömülmüþ tarihi’ tarikatýn bin yüzlü þeyhi
Düþünüyorduk aslýnda beyinimizin ti sinde oz biliyordum Tanrý bizimle birlikte aðlýyordu her replikte
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.