arabesk bir rüzgarım

seni görünce yazdým ben
küflü bir sonbaharýn
kahve kokulu hüznüyle
itelenmiþ yapraklarýna
kimi zaman hayýfla
kimi yapýþkan bir tebessüm
yeni ya da yeniden gelecek
sahte mevsimler hýrpaladým
kavruk topraklarda büyümüþ
sövgülü biraz
esaslý dilsizliðinin aðrýlý
çocukluðundan kalmýþ
bir parça salçalý ekmek tadýnda
esmer yýllarýnýn ardý fýratta
kaybolduðun yeri deþeledim
gece dedik insan dedik
haytaydý kovaladýk
masumlarla hasbihal
yanýldýk çoðu vakit
hüküm giymeye gönüllü
usturalý baþlarla sarýldýk düþümüzde
ayrýlýk içinde koyu bir kabusun
kara cübbesinde kesildi soluklarýmýz...
tek baþýnalýðýn keyfince süründük
bilek bileðe bilme telaþýydý özümüzü
anlamadan anlatma ironisi belki
kaç kapýnýn gürlemesi
kaç bakýþýn inlemesiyle yorulduk
geçip giden son mevsimmiþ vesselam...

hep bi baþkasý kurcaladý bizliðimizi
saðýmýz saðlýða kadeh kaldýrýrken
solumuz bir kuyuya çöreklendi
kimliksiz esaretinin vizesi çabuk çýktý
olmazdý
olamadý
ben en çok ahmet kayadan bu yana sevdim seni
"ellerimi tutmadýn yar yatamam geceleri"
kaçýncý yaðmur düþtü omuzlarýna
ve ben
varsýn diye terkettim uykumu...
ilk yaðmurda alnýma
ikincide yanýma gel...
ve her daim
hoþça kal ikigözüm...
Sosyal Medyada Paylaşın: