SİS
Bir fincan kahvedesin sen sessiz tanýk
Usulca geçip gittin ömrümün ucundan
Bir kýþ güneþi ile sana kalpten gülümserken
Vefasýzca geçip gittin sýzý ile gönlümün ucundan
Dikenlere sarýldým az geldi acýsý bakýþýndan.
Alevleri üfledim sabahýna uzak gecelerimden.
Nefret ettim yokluðunda, kýrmýzýdan aldan.
Uçup gittin bulut inmiþ gözlerimin ucundan.
Bir fincan kahveye düþüp, deniz tutmuþ gibiyim.
Gecenin karanlýðýnda yýldýzlarý unutmuþ gibiyim.
Yüreðimden asýn beni ölümlerin en yücesinden.
Göç zamaný ruhumda kýyamet kopmuþ gibiyim.
Cüce kaldý, bir avuç özgürlük penceremden.
Kaç zaman geçti sayamadým can duvarýndan.
Bir kez candan gülümse aydýnlansýn Dünyam.
Hasretim gülen gözlerin tutsaðý olmuþ gibiyim.
Darmadaðýn ve körüm ben sensiz hiç kimsesiz.
Kovulup içime hapsolan sözlerin demli demsiz,
Kýrýk cesarette sabrýma yenik deli divaneyim.
Çýngýraklý yýlan sokmuþ da zehir yutmuþ gibiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.