yoktu bizim evde öylesi muhabbet neþe ne masal anlatýldý, ne oyuna katýldým ne kadar anlatsa da anlamadým, bir gün arkadaþýmýn peþine takýldým
Patir Osman; “-de(y)ze anam gurk basdýrcak iki yýmýrta verceðmiþsin” dedi gellebam iþini gücünü býraktý, hayada endi, bülüþlü tavýk gubardý
“-üsdünüze atýlmasýn, öte ðedin gadýným ” dedi holluða bakdý, tavýklar çýðrýþalak gaþdý “-yeni olmuþ, hele ýscacýk” diye bize yumurtalarý verdi hayadý geçince birercik paylaþtýk cümle gapýsýndaký çalýdan hünlür hünlümez, “-nisan biiir” diye baðýralak gaþdýk kadýn arkamýzdan “-sizi ðidi basdýbacaklar eþþen-eþþeg dölleri” deye söylendi
anasý “-dezengil yeni ayrýldýlar biz onnara verceðimize, siz “nisan bir” ettiniz öyle mi üsdelik nisan bir dünüdü” demiþ geri eletdirtmiþ
ben ne geri götürebildim ne de evdekinlere diyebildim epeyli bi zaman; nisanbir yumurtamý ebem gibi nohut çuvalýnda sakladým arada bir yerindemi diye yokladým ne bakkala götürüp; mat ya da cizili þekere deðiþe-bildim evdekilerin kulaðýna geçmesinden endiþelendim ne Hacýmemet Dayýmlarýn oradan geçebildim
gün geldi, baþka çocuklar gibi, dilli düdük karþýlýðýnda takas etmeye kalktým kepiciyle adam ýþýltýlý gözlerini kýsýp “-cýlk” dedi, “get iki yýmýrta getir hundan veren” geri verdi yüzüm kýzardý, kýzdým, adama yumurtayý yere çarptým, hiddetle
yarý baygýn bir bülüçle ne yapacaktým ilk mali hüllem, ilk planým ilk köþeyi dönme hülyam buydu ve ilk fiyaskom, iflasým moralim bozulmuþtu elimde iþe yaramayan bir sýnama yolunda gitmedi iþler.. ömrüm boyunca
daha ne yanlýþlar yapacaktým acaba.
DÝPNOT patir/patýr: peltek konuþan, gellaba: gelin abla, yenge, dayý-amca ya da abi eþi kubarmak: kabarmak, olduðundan bürük cesametli görünmek, karþýdakilerin gözüne korku salmak, tehdit etmek, zarar verebileceðini hatýrlatmak, þiþinmek kadýn: güzel anlamýnda, erkek çocuklar için de kullanýlýr holluk: folluk, tavuklarýn yumurtlamasý için hazýrlanmýþ ovuk, burada bir yumurta býralýr ki buna hol (fol) denir. hele: þuna bakýn anlamýnda kullanýlýr eletmek : el ile vermek, ulaþtýrmak, temin ederek vermek
Resim Hacýmemet dayýmýn hanýmý Ýmine Ðelin Allah rahmet eylesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.