Sayýsý yok mezarlarýn,
Kaybolup gidenler bir yana dursun.
Ölüm ansýzýn, ölüm ölümsüz.
Yaþýyoruz derdimiz imtihan, sevincimiz,
Derdi de nimet bilmek lazým sevinç gibi.
Gözyaþlarým görünmez bir bulut,
Gözlerimden geliyor gök gürültüleri.
Akan yaþlar ahmak ýslatan yaðmur gibi.
Aðlayamam diyemem, hissediyorum,
Lakin gözyaþlarým nerede bilmiyorum.
Ýnsan bu ya nefsini önde tutuyor,
Ýlla bir dost, derddaþ ararsan O’dur.
Derdi verendedir dermanýmýz.
Ýnsan bu ya insanda arýyor.
Kendime faydasýz ruhum sana ne merhem dokunur?
Yanýlgýlar zeminidir kim bilir dertlerin,
Kim bilir hayallerin ne kadar derin.
Hayat ne kadar sahip çýkar ki süt beyazý hayallerine?
Hayallerini daim tut, yanlýþa sapma,
Süt beyazý ömrünü karaya çalma.
Sahi kitaplar olmasa ne yapacaktýk biz?
Þu kaðýt olmasa ne yapacaktým ben?
Antik çaðda çivi yazýsý, Herodot’un historiyasý.
Ömrümü, her yazdýðýmda kaðýt kalemi nimet bilmekle geçirebilirim,
Dertten, kederden her þeyden binlerce kez Rabb’ime þükür edebilirim, etmeliyim.
Dalýný kýrdýðý aðaçtan nasýl özür diler insan?
Yürümez, konuþmaz, duyamaz.
Sen sandýn ki caný da yanmaz.
Çýk iþin içinden bakma öyle bana,
Affettir kendini caný periþan aðaca.
Sýk eleyip ince dokumak gerek yaþamý,
Hayatta insanýn bir adý olmalý,
Amacý, davasý, inancý olmalý.
Riyasýz doðruya yönelmeli insan,
Hamasete kapýlanýn sonu periþan.
Pek þikayetçidir bazýlarý,
Dünü anýmsatmaz, bugünkü çýkarlarý.
Ýnsan hayatý da anlamazmýþ.
Çocukluk, gençlik ve daha sonrasý,
Ýskelede ihtiyar bir amca anlattý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.