MERAY'IMMeray’ım Ay parçası, yer parçası, gün parçası Ve kahrolası ayrılık sancısı Sol yanımın yarası Bak bütün İstanbul uykuya dalmış Uzat elini gün ışımadan Begon’ya kokan sokaklarda kaybolalım seninle Gözlerinden tadayım denizin mavisini Ve tüm martılar sussun o anda Lalerin tam ortasında seni beklerken Gelirken yosun kokuları sür denizin kenarından Ve yüreğine ve gözlerinin sürmelerine mavi’nin rengi düşsün Gecenin karası ve ayrılık lekesi bulaşmasın üstümüze Meray’ım İstanbul uyanmadan Hadi tut ellerimden Yere düşen edeblere basmadan Ve hüznün kıyısından geçelim Yıkansın bedenimiz üsküdarın yağmurunda Kız kulesinde saçlarını kuratayım ellerimle Boynundaki fuları Florya’nın gül bahçelerine bırakayım Kan kırmızı bir gözyaşını silerek Gelişinin sevincine Pier lotti’nin en tepesinden haykırayım Sen ve sevdalar adına Eyy İstanbul uyan uyan artık Bu ne hüzün İstanbul uyan Saatlerden aşk’a çeyrek var Seviyorum ulan bu kadını seviyorum işte seni Yedi tepenin Yedi rüzgarında dağılan saçlım benim Haliç’in gerdanını boynuna takayım Sisli bir sabahın içinden geçerken Ve endamına dokunurken Tüm gemiler sirenlerini çalsın panik yapmadan Adını fısıldadığım anda Meray’ım Gülüşünde Bütün yetim çocukların mutluluğunu İstanbul’a bırak Bırak’ki her gördüğüm çocuğun başını okşayayım Masumiyetini hatırlayarak Ve hiçbir hoşçakal uğramasın Ne yüreklere ne İstanbul’a Vedaların belini kıralım birer birer Henüz güneş doğmadan Yada iki cümle arasına hapsedelim Ne aşk’a uğrasın ne de bir semtine Boğazın en güzel yerinde İki yakamız bir araya gelsin Avuçlarımızda Eyüp’te okuduğumuz dualar daha soğumadan Kuşluk vaktin’de ve güne haykıran ilk ezan sesinde Bir yemin bırakalım şehrin üstüne Ne olursa olsun hiç ayrılmayalım diye Ayhan’ca Cümleler Ayhan Akdeniz |
Kalemin susmasın
_________________________Saygılar selamlar