Evlat Acısı
O gün içerimde, bir korku vardı
Dünyamı küçüldü, banamı dardı Bunu anlatması, ne kadar zordu Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Okuldan gelmişti, ekmek almaya Senmi gittin, Azraili, bulmaya Kendi gitmiş kuzum, teslim olmaya Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Bir tek fidanımı, esti devirdi Hoyrat girmiş, bir bahçeye çevirdi Düşmanıma verme, yarab bu derdi Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Daha küçük, annesinin kuzusu Böyle imiş, Eren’imin yazısı Yüreğimden çıkmaz, artık sızısı Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Evlat acısıyla, felek yandırdı Şu dünyada, ışığım, söndürdü Sanki beni, bir mecnuna, döndürdü Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Yaşı yirmi, gençliğinin başında Adın yazılacak, mezar taşında Bütün dostlar gelmiş, hepsi başında Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Çıldırmak üzere, annen Hamide Alsa ne varıdı, sen le benide Yaklaşmıştı yavrum, doğum gününde Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Başına gelince, hakim savcısı Ne abisi vardı, nede bacısı Yüreğimde durur, gayri sancısı Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Yavrum Allah sana, eylesin rahmet Komşun olsun, Hazireti, Muhammet Sorgun kolay olsun, çekme hiç zahmet Ne zormuş yarabbim, evlat acısı Ne zormuş yarabbim, evlat acısı * Nuh Ali Berk (Kul Hızır) |