İyi günler sevgilim...
acılır inceden müzigin sesi
o caglar oncesinden gelen tutkunun eseri gibi simdi damarlarımda akıp duran şeytana uydugum değil şeytanın bile aklının ermedigi bu erteleyip durdugum yıllardan beri içimde biriken seni buyuten bu sevda seni buyuturken beni eriten sana tutuldukca beni uzak tutan sana yaklastıkca avuclarımın arasından süzülüp akan başımı arasına verdigim ellerin nerde simdi kokun diye içime cektigim bu karanlık gecelerin yoksun diye uyanamadıgım sabahlarının bu metrelerce yukseklikte hayalini kurdugum dizlerinin dibinde dilimin baglandıgı kadınım yazarken ki utanmazlıgım karsında kızarıp gozlerini kacıran kücük cocuk benmiyim? hayatıma girdiginden beri sakınıp kelimelerimi sana özel olsun diye değil sadece senin olsun diye gunlerdir kimseye heba etmedigim icin sözlerimi susuyorum sucluluk sanıyorlar suskunlugumu üstlendigim sadece senin gunahların aşkımın tarifini yapamıyorum ne söyliyebiliyor ne de duyabiliyorum kanıma karısan bu zehrin bir tedavisi yok artık kafiye diye uydurduklarım varsın diye bu kadar şımarttım kendimi seni alırsan icimden aksini ispatlayamadım diye değil sensizligi kabul edemedigim icin bu kadar sucu üstlenişlerim içimde yanıp duran ateslerim senden oncesinide bilirdim ben buz gibi ellerimin arasından gecti kadınlar simdi caresizligim kucuk bir kız cocugunun avuclarında sen susuyorsan bu benim korkaklıgım yaşayamıyorsak eğer bu benim bencilligim senin bana dokundugun gunden beri tenimde hüküm süren senin baharların gitme ihtimallerinin gölge düşürüp mutluluguma görmezden geldigim yenik kaderim ayrılık süsü veriliyor cinayetlere ve intihara yelteniyor yoklugunda sana alınamayan tüm cicekler içimde yanıp duran ateş tenime dokundugundan beri ve öptügünden ve sevdiginden beri aynaya bakıp adam sandıgım bu sokaga cıkmadan kendine ceki duzen veren ihtiyarlıgım sanki ölmeyecekmiş gibi meydan okumalarım küçük bir kızın avucları arasından medet ummalarım kollarının arasından uzakta hayatta kalamıyacak kadar gücsüzüm artık baglandıgı makinanın merhametine muhtac bir hasta gibi belkide sarıp kurtulmalısın beni bir derde üstüme bir avuc toprak atıp iyi bilirdik dersen kafi demessen canın sagolsun ’sevgilim’ dedigin adam olmak bile birşeydir senden önceki sefilligimden utanıp senden sonra omuzlarıma işlenen rutbelerim kayda değebilmesi icin anılarımın icinde olman gerekliligi kanun maddesi gibi şimdi gidiyorsan bile beni bağlayıp bıraktıgın bu hayat icin tesekkur ederim, iyi günler sevgilim... |
TEŞEKKÜRLER PAYLAŞIMINIZ İÇİN..