Pay
Payımız kadar yaşıyoruz.
Derleyip toplasak da sağdan soldan, biraz ondan biraz bundan, ne duruyor ki gittiğimizde arda kalan. Ha bir eksik, fazla teker teker geçiyoruz yaşamın çemberinden. Aşk, meşk, çoluk çocuk derken, henüz çok erkenmiş gibi düşlerde gezinirken gizemli bir telaşla eriyoruz hepimiz farketmeden. Sonra bir haber; biri varmış çok erken. Ardından bir diğeri derken, buruksu bir iç çekiş kalıyor, bir can daha aniden payını almış giderken. Sezer Ergör Cülcüloğlu |