KifayetsizZamane kuşları geçiyor göğ/s/ümden Kanatları yalnızlığa giyinmiş Bekliyorlar tereğinde gamlı düşlerimin.. bin gam tadı dudağımın kenarında Hayatın terkisinde kalbura dönmüş ömrüm.. Ömrüm... Büyük ve geniş meydanlarda kaybolan huzur Kırıl/g/an fay hattı çocukluğumun Irmağın kenarında titreyerek söylediğim türküler Anılar birer zincir şimdi bileğimde sızlayan Kaybolan gençliğimin mavi hayalleridir Sandığımdan sızan kan.. Kan... Oysa ben sadece gülde bilirdim kırmızıyı Bir de al basmış hüzünlerim olurdu en çok.. Meğer ne koyuymuş gerçek acının rengi Ve ne kadar masummuş Koynumda yatan heves.. Sanırdım ki ellerim her boşluğa uzanır; Tadar cümle yemişi alevden dudaklarım... Dudaklarım... Aşka değdi değeli müebbet sancılara Sız/l/ıyor hasretinden kıyılarının tuzu Bir çift martı oluyor ırayan gülüşlerim Ve soluyor bir ömür ummanın ortasında.. Düşerken takvimden sessiz bir avaz... ... Özlem Tarhan Yağcıoğlu Üç/ocak/iki bin on dört |