Portreler
Portreler
Çoğu şapkalı kadınlar portreler portreler duvarımda sıralı karşımda bir armut kız bir de beyaz şapkalı fırçamı batırp hüzne kadınları boyuyorum boyamı inceltince rahatsız oluyor biri terebantinden kapıyor gözlerini o gözler ki yeşil mavi elâ kimine servet kimine belâ ve saçlar kimi topukta kimi omuzda kumral zift karası kadınlar kadınlar ki mahzun yüzü gülmeyen çoğu bahtsız kadınlar hepsi mahzun mahçup hepsi üzgün Somalili çinli kadınlar hepsi şapkalı benim çinli kadınlarımın hepsinin gözleri yerde mahzun mahçup üzgün kederli fırçamı batırıyorum güneşe yine de gülmüyor yüzleri bezgin üzgün kederli kadınlarım portrelerim duvarlarda sıralı çoğu gönülden yaralı şiddete töreye sevgiliye kurban kadınlar çok değil birinin yüzünü güldürebilsem bir oval çizgi çeksem yanağa parallel ama ben gülmesini bilmem ki güldüreyim gülen kadın çizeyim çizebilsem bir zenci çocuk bir öksüz kara kalemle hepsinin bakışı donuk bakıyorlar binbir elemle ve Mona Lisa tebessümü yansıtabilsem ya o buruk hüznü dudağında kanayan acı tebessümü kadınlar üzgün küskün şiddete töreye sevgiliye kurban kadınlar benim mutsuz portrelerim duvarımda sıralı kimi kanser kimi saralı çoğu aynı elden yaralı 14/Eylül/2011/Çarşamba/Bodrum Yüksel Nimet Apel |
Karamsarlık gitsin sal denize.
Bedeninde varken O nun sevgisi,
Günlerin geçmez artık boşuna.
Tebrik ederim saygılarımla.