Yalnız Adam
Bir sonbahar akşamı
Vakit se gün batı mı Küskündü kaderine Aldı çayını eline Oturdu balkonunun Güneşin batığı köşesine Hayranlıkla seyre daldı Afitabın batışını Bakır rengine boyanan Ufuk çizgisinde Güneşin yavaş yavaş Ufku terk edişini Sanki perde kapanmış Muhteşem film bitmişti Afitabın vedası Onu kendine getirmişti Hiç farkına varmamıştı Vaktin nasıl geçtiğinin Matine bitmişti artık Başlamıştı suare Giriyordu o ıssız Dört duvar arası mabedine Sitemi vardı kader Onu terk edip gidene Ümitlerini yel Sevdiğini El almıştı Ne arzusu kamıştı Nede emeli Bilmem ki acimasız Bu kadere ne demli |
Yine de karamsar olmamalı, batmayan gündeki umuda dört elle sarılmalıyız.
tebrikler,
bu anlamlı şiir,
selâm ve sevgimle..