ELVEDA
Yürüdüm! Sadece yürüdüm uzaklaşmak için,
Uzaklaştım kayboldum aslında bir hiç için, Düşünmek istemiyordum ben neden ve niçin, Ama uzaklaştıkça yandı yüreğim hep için için. Dönmedim ardımı dönemedim, bakamadım geriye, Yürüdüm, uzaklaştım, kayboldum ben eriye eriye, O kadar zordu senin için değil mi, sormak nereye, Sormadın, sormuyorsun, gidiyorum ben artık hep öteye. Elveda, içim yandığında kana kana içtiğim soğuk pınarlar, Elveda, ruhum daraldığında aranızda huzur buluduğum çınarlar, Gidiyorum, gelmem belkide artık ben buralara, Elveda, diyorum ama ismimizi bile artık belki zor anarlar. |