Ruhum gibi karanlýk bir
gece Beni mahveden bir hüsrana sahip....
Sanki kalbimi okumuþ ,
Yaþadýklarýma yas tutmuþ ,
Bir öfkeye sahip gibi !
Bir kývýlcýmla yapraklarý tutuþturmuþ ..
Bir karabasan gibi
Beni kendine hapsetmiþ!
Elim kolum baðlý...
Ne kurtulmak mümkün
Nede kaderime boyun eðmek
Masallar gibi degil sonu..
Bir yol tutturmuþ
Ucu bucaðý belli degil.
Sormak imkansýz !
Girdabýn içine savurmuþ beni
Kurtul kurtulabilirsen…..
Koyu bir
gece ;
Ruhum gibi ..
Beni alýp götüren kendimden
Piþmanlýklarým belkide !
Susmak geliyor içimden
Hayk
ýrmak kime?
Yada niye ?
Suçlu yok....
Suç yok ortada ....
Anlamsýz bir duygu seli olmalý ,
Beni
geceye sitem etttýren
Ya da
Kendime isyan ettiren ….
‘’Kader deyip geçer çoðu kimse
Yasadýklarýna bir anlam yüklemeden
Sucu b
aþkalarýnda arar
Oysa yasadýklarýmýzdýr aslýnda
Bizi böyle düþündüren’’
HATICE AYDIN
19072007