MİNNET EYLEMEM
İnsaf eyle yüce kağan
Ağzım kokmaz yemem soğan Doğruyu yalanla boğan Dillere minnet eylemem Akşam sabah ve de öğlen Zengin mutfağında şölen Sofraya emeksiz gelen Ballara minnet eylemem Verdiği her sözden cayan İnsan değil sanki çıyan Mal mülk ile göz boyayan Kullara minnet eylemem Gurbet hasret bitirmeyen Huzur ile yatırmayan Beni yâre götürmeyen Yollara minnet eylemem Zaman ne ki çabuk akar Yaşlandıkça cama bakar Saçım yoksa peruk takar Kıllara minnet eylemem Hiç olmadım cüdam gibi Kırıtmadım madam gibi Yaşamışsam adam gibi Yıllara minnet eylemem Yoluma kuruldu ökse Yorgun kalbe vurmuş akse Kök sağlamsa gövde dikse Dallara minnet eylemem Vatan sevgisi bambaşka Ben onunla düştüm aşka Kendi bayrağımdan başka Allara minnet eylemem Dostlar dostluğa geldiyse Gönlüme yaren olduysa Coşari’yi dost bildiyse Ellere minnet eylemem İbrahim COŞAR |