Rahmet yokmuþ o çaðda, kuru þehir; “enkuru”,
Moðollar döþemiþler, boru üstüne boru.
Galatlar düþük ücret verirmiþ her
insana,
Ta o günlerden girmiþ “Angarya” bu lisana.
Etiler’den keçiyi öðrenmiþ bütün
dünya,
Keçi yünlerine de “Angora” denmiþ güya.
Bizans yerleþtirmiþti çan þeklinde bir kaya,
Kamusal alan oldu, þimdilerde “Çankaya”.
Þu irticaya karþý yapýlmýþ saðlam kale,
Unutulmuþ da kalmýþ, yan t
araf “Kýrýkkale”...
Bir çaðda yapýlýrmýþ hep “geyiksel söyleþi”,
O çaðdan hatýradýr þimdi “Hitit Güneþi”,
Büyük Ýskender burda kesmiþti gordiomu,
Ankara þimdi keser kýlýçla herdüðümü...
Yýldýzlarla oynamýþ burda meþhur Avgustos,
Oynanýr o oyunlar bu gün de her aðustos.
Hammurabi’ye ait galiba bu öngürü;
Türke b
aþkent olacak demiþti þu “Engürü”...
Binyetmiþüç yýlýydý, Malazgirt’in ertesi,
Ankara’dan duyuldu, Türk atlarýnýn sesi...
Gözler
Ankaradaydý, dedemin muradý var,
Ankara’yý fethetti Murad Hüdavendigar..
Yýldýrýmý silmekti hedef o gün cihandan,
Aksak Timur Filleri yürütmüþtü Sincan’dan.
Burda bir tarih piþti, yapýlýverdi kebap,
Mustafa Kemal verdi, “Vahþi Batý”ya cevap...
Dur sen ey,
Türkiyeme ömür biçmek isteyen!
Bil ki B
aþkentimizdir
Ankara, ebediyyen!
27.11.2006