“AYRI DÜNYALAR…”

“Vefa yoksa eşlerde kopar sevda bağları.
Sarsın gerçek sevgiyle,sadakatın ağları.
Geri gelmez yaşanan,giden gençlik çağları
Sabır yoksa düşerler,ailenin fertleri…

DALLAS dizisi vardı hani bir zamanlar
Fırtınalar estirirdi Türk Yurdu’nda, bitmeyen skandallar
Eve erken gelirdi o yüzden dostlar, üzülürdü diziyi kaçıranlar
Kimin eli kimin cebinde, ya meraktan hiç uyuyamayanlar
Geçmiyordu saatler, erken gelmiyordu bir türlü akşamlar
Öyle bir aile modeliydi ki anlatılmaz, hiç sormayın boşuna bunu siz bana dostlar ?
Koşuluyordu ama yinede peşinden, Coşuyordu bizde yasak olan tüm arzular !...
Hasılı durmadan tırmalıyordu içimizi hep yasak o olan yasaklar !...
Aklıma geldi okur okumaz, ne güzel de anlatılmış şiir de kokuşmuşluklar
Tıpkı “Dallas” da ki gibiydiler olayda ki yalancı giysili kahramanlar...
Gözlerimin önüne seriliverdi aleni birden, bütün doğrular ve bütün yanlışlar
Kıssadan hisse olmalı bu şiir, hatırlatılmalı bahsedilen yanlış davranışlar
Bir çarktır dönüyor nesilden nesile, en doğruyu öğrenmeli bizim insanlar
Ayrıca bazılarına yanlıştır doğru olanlar,
Aksine bazılarına da doğru gelir yanlışlar
Nasıl bizde yanlışsa Batı’da ki doğru olanlar
Sağlam binayı kolay yıkamaz eskise de ortamlar…

Cuk oturmuştu şiire,
Bu “Ayrı dünyalar” İsmi de
Karşımızda acizane,
İç dünyaları kokuşmuş bir aile !
Orada ki her fert kendi iç alemin de
Böyle gelişiyordu aynen işte;
Bize pek yabancı olmayan,
Aileler arası didişme.
Ayrıca Reşat Nuri’nin “Yaprak Dökümü’de…”
İşte size,
En tazesinden kıssadan bir hisse !...
Çünkü oradaki bazı insanlar bu şiirde
Daha ölmeden mahşerde !!!......

Eğiticiydi şiiriniz yine.
Binlerce tebrikler size !!!......