iç çekişlerim kalpazan bir evrenin kıyısında birer birer dökülüyor toprağa yeşeriyor iliklerim- de yönsüz düşünceler / devasa
insan olmaksa ödevimiz güler buna saksağanlar/ kara lekeler gibi gökyüzünü kaplar kahkahaları böylece küçüle küçüle görünmez kalplerimiz hilebaz bir kuşun masumluğuna inanmaktayız hala birimiz hiçbirimiz / hiç kimseyiz çünkü bir kez acı tohum düştü ya toğrağa
sakınsak da kendimizi anılarımız var sarıp sarmalayan ne zaman bir serçe bir damlacık suda yürüse seke seke ve yürür kanatırcasına hafızamı elden gelmez vazgeçmek o zamanaşka sığınırım bir tek / aklasın diye beni ömrüm bu fırtanada kaybolup gitsin diye
hepimiz her birimiz kalp paralar gibi gerçeğin benzeriyiz
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
kalpazan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
kalpazan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bir kez toprağa düşmüşse bir tohum elbet yeşerecek. Kalpazan düşler de yeşerecek. Asıl hangisi kim bile. Asıl olanı sadece kendimiz biliriz. Güzel şiir.
Yüreğinize, emeğinize, kaleminize, kelamınıza bereket
Saygı ve selamlarımla...