Dayiki!Dayiki! Tu lukiyi kani destde girenamı te daye ez nızanım ev çı hasreti gurbete ez nızanım lukime giriname te daye ka were bamın porımın bıgırı jımıra gırke emı lıde tu lukiyi daye zu were zu were... wi şewın tari ez bıçım luki wow çıka derdımın zehfe wow çıka birinamın kure daye daye... tu lukiyi zu were destmın bıgıre... çı hat ne hat serımın ew çe memlekete dayki ew çı hasrete ez ketım carey naw ahı reş ez carey hılasbim girijbim ez bıte camkem dayki tu bıje dayiki roj taribi disa ciğerimin dışawıte ez ez ez zeh gunahkerim emı affike dayiki... ez dızanım çıa ji ber gerini çewamın gur be çıka birenemın kur be disa tu mın affi bike gu tuji mın berdi ez bımırım dayiki roj wahan hat serımın wahan çu dayiki şirin tu lukiyi zu were destımın bıgıre ez dıcemım çen zıvıstanmın vaha hat vaha çu mın biryatekır dayiki dengımın sahke!... türkçesi Anne! Nerdesin hani ellerin ağlamam geliyor anne bilmiyorum anlamıyorum bu hasreti gurbeti ben nerde olduğumu bilmiyorum anne ağlamak geliyor içimden gelsene yanıma anne saçlarımı tut beni döv bana bağır çağır nerdesin anne çabu gel çok yanlızım way ne kadar da derdim çokmuş böyle way içimdeki yara nasılda büyümüş böyle nerdesin anne çabuk gel ellerimi tut neler geldi başıma neler bir kere düştüm kara toprağın ahına sensiz ne yaparım anne bak akşam oldu yine içim yanıyor ben ben ben çok günahkarım bu şehir kadar kirliyim beni affet anne ben biliyorum her ne kadar gözlerim ağlamaktan kararsada sesim çığlıklardan kısılsada yüreğimdeki yara her geçen gün biraz daha büyüsede beni affedersin yosa ben nasıl yaşarım anne gün böyle geldi böyle geçti kör kışla beraber nerdesin anne çabuk gel ellerimden tut... seni çok özledim anne... |