AHVALÝME ÞÜKRETTÝM

Düþünceye daldým derinmi derin
Yitirdim çoðunu az’a þükrettim
Belliyken gideceði hedef beþerin
Yürüyüp gittiðim iz’e þükrettim

Kýþýn donduruyor yazýn yakýyor
Kýþýn donan sular yazýn akýyor
Ýki göz bu maveraya bakýyor
Her þeyi tek gören göz’e þükrettim

Elbet aþk olacak filizi sürüp
Büyüyecek lakin kol kanat gerip
Ýnsanýn geliþi didiþi garip
Yüce Hak’ka olan haz’a þükrettim

Kimseler sanmasýn yükünü aðýr
Sanarsa hayatýn yekünü aðýr
Yeterki kalbinle Hak’kýný çaðýr
Kuran’a þükrettim cüz’e þükrettim

Genç iken bilmezdim malum nedeni
Varmý dünya malý ile gideni
En son yolculukta çýblak bedeni
Saran yedi arþýn bez’e þükrettim

Fedai düþünme sonunda yolun
Dünyada kalacak parayla pulun
Hesabý görülür mahþerde kulun
Þimdi den ordaki giz’e þükrettim..

©zan fedai
14.10.2006 Almanya