Olmayacak rüyalar görmüþtük ikimiz de
Ýkimiz de hicranýn bedbin yolcularýydýk
Þimdi buruk bir aný yer etti içimizde
Biz güneþin,ýþýðýn, öksüz
çocuklarýydýk
Razýydýk kül etmeye o þeffaf kanatlarý
Bilerek etrafýnda dönmüstük hep ýþýðýn
Kendimizce ilk andan konulmuþtu adlarý
O
çocuksu, divane, o iki saf aþýðýn
Çaresizlik kaçýþtý, bazý imkansýzlýða
Ýsyan eder göründük aslýnda hep teslimdik
Vurup o duygularý
þiirde arsýzlýða
Aþký izbe bir daðýn, rüzgar göðsünden emdik
Sonra uyandýrdýlar, uykudan önce seni
Rüyalarýmýz henüz en taze yerindeydi
Hani soðuk sularla ayýltmýþtýn ya beni
Boðuldu duygularým çünkü çok derindeydi
Kime sitem edeyim, kimi suçlayayým ki
Elbette yolun
uzun ve artýk gitmelisin
Haklýydýn o
zaman da, yine haklýsýn þimdi
Sen bana deðil fakat, kendine yetmelisin
..ve artýk gitmelisin
Þahika Güray