Gitmelisin

Olmayacak rüyalar görmüþtük ikimiz de
Ýkimiz de hicranýn bedbin yolcularýydýk
Þimdi buruk bir aný yer etti içimizde
Biz güneþin,ýþýðýn, öksüz çocuklarýydýk

Razýydýk kül etmeye o þeffaf kanatlarý
Bilerek etrafýnda dönmüstük hep ýþýðýn
Kendimizce ilk andan konulmuþtu adlarý
O çocuksu, divane, o iki saf aþýðýn

Çaresizlik kaçýþtý, bazý imkansýzlýða
Ýsyan eder göründük aslýnda hep teslimdik
Vurup o duygularý þiirde arsýzlýða
Aþký izbe bir daðýn, rüzgar göðsünden emdik

Sonra uyandýrdýlar, uykudan önce seni
Rüyalarýmýz henüz en taze yerindeydi
Hani soðuk sularla ayýltmýþtýn ya beni
Boðuldu duygularým çünkü çok derindeydi

Kime sitem edeyim, kimi suçlayayým ki
Elbette yolun uzun ve artýk gitmelisin
Haklýydýn o zaman da, yine haklýsýn þimdi
Sen bana deðil fakat, kendine yetmelisin

..ve artýk gitmelisin

Þahika Güray