NECLA
Ulan Necla,
Yapılır mıydı bu bana? Hiç yoktu ayrılık aklımda. Necla, Ne işin vardı o adamla aynı arabada? Bak yine bıraktın kalbimi ağrılarda. Beni yaktın, onun da arabası yansın Necla. Yanın yanımdı, yerin kalbim. Necla, daha dün beraberdik okulda, bir ömre söz vermiştik hani. Biz ne çabuk unuttuk ne çabuk büyüdük böyle? Her akşam uğurlardım seni hep servisle, beşi yirmi geçe. Ben dört gözle beklerdim sabahı. Sen sabah inerdin servisten, Ben tapınırdım Allah’a, şükür kavuşturana. Her gidişin son söz olurdu düğümlenen boğazda, gelişin düğün bayram. Necla, "Gitme nolur bugün kal benimle" derdim bizi ayıran camdan sana. Canım camda giderdi. Ulan Necla, Ne işin vardı senin o adamın evinde? Ne işin vardı hem de gecenin üçünde? Can kardeşim Cafer görmüş sizi caddede. O da dayanmış Melahat’ın kapısına. "Özledim lan seni, seviyorum ulan Melahat" demiş. Zor kurtarmış paçayı Naim amcadan. Bir kaç sokak peşinden gelmiş Naim amca. Melahat gülmüş ikinci kat odasının camında. Necla, sen de gülerdin bana hatırla. Ulan Necla, Yapılır mıydı ulan bu bana? Bak istiyorum şimdi bu şehri yakmayı cayır cayır. Hatıralarınla başlamayı hatta. Ne demek "sen kimsin benim hayatımda?" Benim, Necla; Hani seni ölümüne seven hayta. Ah Necla ah. Ne işin vardı senin o adamla? Bak şimdi ağlıyorum ardından. Cafer; "unut" diyor hemen yanımda. O da unutmuş Naim amcadan yediği tokadı alt sokakta. "Bir iş bul oğlum oyalanırsın, kalbin ağrımaz." diyor "Durup dururken hatırlamazsın onu hep." "Üzülme." diyor; " Üzülme dünlerde kaldı Necla." "Gülüp geçeceksin açık alnınla." Ah be Necla, Ben senden nasıl geçerim Dünyada? Sen geçerken yanımdan onun yanası arabasıyla. Necla, Bitirdin lan bu aşkı en sonunda. Bitti ulan bitti, iki yabancı olduk sonunda. Daha dün yüzerken birbirimizin teninde, Şimdi sen nerdesin ben nerde? Ayrılmamaya söz vermiştik, Uğramayacaktık başkalarının kara sularına. Değmeyecekti kimselerin nefesleri nefeslerimize. Artık yetmiyor nefesim sana "GİTME" demeye. Necla, gitme Necla, Ölmüş bir Talat bırakma ardında... BLL |