Deniz Diriliği
Kül teninden sıcak özledim
Derin bakışlarının şaşkınlığı Garbi ve şarki tüm bilmeceler Sarmaşık kovanı sarmış Azıcık dur, arala kapatma Kirpiklerinden içeri Dudaklarının üzerinde bulut İnce bir beden sarı mutsuz Ellerinden kan değil can akıyor Benim tabiatım benim kurallarım Sen de benimsin diyorsun Rüzgar pembeleştiriyor göğsünü Irmaklar akarken tan yerinden Mavi dövüyor aklımı Cama yansıyor hayalin Kirleniyor martı Ben eriliyorum yeniden Diriliyorum uçlarından Adın ne olursa olsun Tanrı buyruğu gibi yazılar Çay içilmeyen bu vapur Krizantem ekerek Geçiyor Kabataş’a |