Şubat-// “ sesli harflerin sessiz harfleri gömdüğü zamandayız..” s’aklımda kırgın bir güvercin kara yazgılar çiziyor fırça darbeleri aklım Kerbela milyon yük omuzlarımda, milyon yük sessizlik bir düşü yazarken kalem bin düşün boynunu vurmuş kınsız kılıç öptüm bir hayalin nefesinden, öptüm bir çığlığın sesinden geçtim ensesi kalın dertlerin nicesinden. s’aklımda kanadı kırık güvercin takvimlerin ağır yenilgisi pas tutmuş mektup satırları namluda taze bir ölüm dağılırken güneşin memesinden kara bir gün barışta susku s’aklımda gagası azıksız bir güvercin hüzün saklanır, yollar eskir, gurbet kırılır, vuslat ağlar pençe düşer kabuğuna dar gelen yaraya... çölde cinnet, suda yangın, yağmurda ateş, masum çocuklarda hasat ellerim gömülüyor yüreğime gölgemde salgın bir hastalık orda; Kudüs’te orda; Gazze’de Cihan’ı delen bir yalnızlık deler rahleyi süngüsü, imanı yırtık… alnımda ağlayan Şubat içimde kıtlık kıran mevsim.. -n u r e t t i n ÖNDER |
sessiz harfleri gömdüğü zamandayız..”
Hissedilerek ve içtenlikle yazılmış duyarlı bir yürek sesiydi şiiriniz, gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım.
Kalemine ve duyarlı yüreğine sağlık diliyorum.
Cenab-ı Hak tüm zalimleri helâk ettiği kavimler gibi helâk eylesin inşallah.
Sonsuz selam, duâ ve saygılarımla.