Belki
Başım alıp çıksam yüce dağlara
Bozulan moralim düzelir belki Boşaltsam içimi şu ağaçlara Dertlerim hafifler azalır belki. Çıkıp ünüm ünüm ağlasam zarı Kana kana içsem soğuk suları Dolaşsam dağları bizim diyarı Dağılır efkarım düzelir belki. Karardı bahtım söylemez dilim Kimseler bilmiyor nicedir halim Dinlese derdimi bir aklı selim Tutulan dillerim çözülür belki. Vurma felek vurma dalıma benim Yeter artık acı halime benim Acılar içinde yandı yüreğim Daha dayanamaz üzülür belki. Hayrullah’ım garip kaldım başıma Acılar karıştı şu göz yaşıma Ölürsem arkamdan mezar taşıma Garibandı diye yazılır belki. Dost kalemlerden Nurettin Gülbey 👏👏👏 Kimsesizim melül kaldım köşede, İşim,gücüm yoktur,yokki peşede, Yaşarken yoğumdu,mal iaşe’de, Bana da bir mezar kazılır belki... |
Kalemine ve duygu dolu yüreğine sağlık diliyorum.
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.