ÇIK ARTIK KALBİM DIŞARIYA
Elbet gidecek bitecek olsada
Sevmiştik gönül vermiştik Güller açmiştı içimizde Yüreğimizde rengarenk solmayacak hep duracak gibiydik bitti, gitti ,sandık oysa Bilemedik kalbimizin orta yerine dikenlerinin batacağını hala Hani bitmişti, hani gitmişti Neden hala acıtıyorlar canımı bu sevdiğim dikenler Hani artık yoklardı gidenler Kaybettiklerimiz bu solan çiçekler Karanlığa toprağa usulca sessizce verdiklerimiz Peki ya siz Nasıl hala burada sıcacık beklemektesiniz Bazen bir anıyla bazen gözyaşıyla gelmektesiniz Kaçmak istiyoruz bu karanlık bilmeceden Kaçtıkça neden size çıkıyor Bütün sokaklar bütün caddeler bütün yollar Evet geldik belki tek başımıza bu Ah yalan denen dünyaya Onlarca yüzlerce çiçek büyüttük baktıkta suladıkta Şimdi neden bu yalnızlıkta acımasızlıkta karanlıkta Nerede o güzel yemyeşil çimenler Masmavi gökyüzü umman denizler Güzel bulutlar rengarenk çiçekler Neden artık göremiyorum sizi Göz değilmiydi gören bunca eseri Nedir bu etrafımdaki parmaklıklar sevdiklerim değilmi en çokta canımı acıtanlar Kalpmiş anladım artık Görende duyan da bilen de kalpmiş yalnızca Çık artık kalbim dışarıya da bir bak Çıkar dikenleri koy gülleri yerine Çıkar nefreti koy sevgiyi yerine Çıkar üzüntüyü koy sevinci yerine Sen sev sevilmesende Sen gül güldürmeselerde Sen anla anlatmasalarda Sen yaşa yaşatmasalarda Çık artık kalbim dişarıya Çık dışarıya da yaşa Yazan seslendiren Berlin |
*** Çık artık kalbim dışarıya da yaşa *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYIORUM...