SEN YOKSUNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sobeliyor yâr diye gözümü açtığım her sabah Kendimden bile sakındığım hayalini ! Yanakları kiraz pembesi, Dudakları bal bir umut konuyor ceviz dalına Sarıyor her yanımı nurunun gün-eş sarısı! (( Ay )) Bir harabe yükseliyor sis’lerin içinde Boş kaldırımlar berduş mezarlığı ! Ruhsuz ölümlüler işgal etmişler, Çocukça sevmelerin yüreğini! Şehvet ve ihtiras; Boyalı dudaklarıyla caniler, Kanlı dişlerini saplamış masumiyetin tenine! Umudu mızraklıyor Vahşi asabiyeti Bir kaçak saflık, arılık! Tenhasında gecenin azgın düşlerle Belirsiz gölgeler dedektif gibi peşinde. Tek düze, İpe sapa gelmez hoyrat bir düzlemin Kokuşmuş ayazında buza kesmiş evler Bir şehir ki; Tepeden tırnağa sevgiden yoksun. Hava soğuk ve sen yoksun! _________________________________ Eser Adı: SEN YOKSUN! *Hemhâlim; hem gözyaşına hem aşk telaşına (( Şair )) Han AKÇADAĞ _________________________________ |