Çözüldüm
İstanbul gibiydi gözlerinden süzülen ışık
Memleketimdin o an. Ansızın yakaladığım bakışlarının önünde çözüldüm. Kendimi şarabın gazabına birakmışken yüzün güldü gözlerime Sert ve nasırlı ellerinin sarmalamasına muhtaçtı yürek Oysa bir kadındın sen... Sevilmeli yüreğin. En bedbaht bir zamandı ayrılmak oradan Gerisi ölümün ıssız varlığıdır her cana tende. |