o ırakta umuddu,
baktı gözlerime korkusu,
kahkahaları kuaklarımda, heybemde ölüm var gerçi bilirsin, esmerden öte bir ten avuçlarımda, gel bugday harmanlarının otagına, yetim bakışlarına gel aşkın, tek düze öpüşmeler ötesinde bir toz, bulaşsın gece boyu yanaklarına, işte böyle karanlıgım, en kuytu köşesinde seni saklar, tutar ellerimi yoklugun bilmem ışıkları niye sönük ,bu yolculugun. haydi gel en öte sevişmelerine hüznün, en yapılmaz yapılanlara gel, kimselerin kimsesizliginde ısınmalı güneş, akşam olursa olsun ,korkma pencerelerinden umudun, tutunabilmenin yolunu bulmalyız, en çıplak haliyle keyfin , gecesini bulmalıyız ,korkularında ufkun. |